Filistin ve İsrail'e Dair -İzlenimler-  
1  2  3  4   5  6  7  8  9  10  11  12  13  14   15  16  17  18  19  20
  21  22  23  24  25  26  27  28  29  30  31  32  33  34  35  36  37  38
39  40  41  42  43  44  45  46  47  48  49  50  51  52  53  54  55  56 

Örneğin minibüslerde mutlaka bilet veriliyor ve şoför arabaya biner binmez kemerini bağlıyor. Filistin bölgesinde ise bölgeyi bilmiyorsanız, yanınızda yerli bir dost yoksa yabancı olmanız hasebiyle fazla para vermeniz kaçınılmaz.

Örneğin ikinci gelişimde, Ramallah merkezden 600-700 metrelik mesafede olan Arafat'ın kabrine gitmek için minibüs şoförünün 40 şekel (yaklaşık 12 YTL) istemesi gibi. Yolu bildiğimden dolayı "üç adımlık yere bu fiyatı nasıl istiyorsun " diye çıkıştığımda, aymazlık içinde bu sefer 30 şekele razı oldu.

Ben de "bedava götürsen bile gitmem" diyerek arabasından indim. Ailemin buradaki yaşantıyı yakından müşahede etmesi için yürüyerek Arafat'ın kabrine vardık.

Dönüşte ise Ramallah'tan İsrail kontrol noktasına kadar bizi götüren şoförün bir gözü âmâ, sol kolu ise çolaktı. Bileğinde iki minik parmakçık bulunmaktaydı..

Filistin hala devlet olma yolunda olduğundan benzer lakaytlığı devlet dairelerinde de görmek mümkün. Özellikle askerlerdeki disiplinsizlik hemen göze çarpmakta. Örneğin Arafat'ın kabrini ziyarete gittiğimizde kapıdaki görevli askerler işlerini unutmuş, koyu sohbete koyulmuşlardı. Devlet karargahını bekleyen askerlerin kaldığı alana girdiğimizde ise nöbetçi kulübesindeki radyo sonuna kadar açıktı. Ben kapıdan girince masasının üzerine attığı silaha heyecanla koşup sarılan asker ne istediğimi sordu. Her hangi bir olayın olmayışı gevşekliklerinin nedenlerinden birisi. Onları görünce aklıma bizim askerlerimizdeki ciddiyet geliyor.

1  2  3  4   5  6  7  8  9  10  11  12  13  14   15  16  17  18  19  20   21  22  23  24  25  26  27  28  29 
30  31  32  33  34  35  36  37  38  39  40  41  42  43  44  45  46  47  48  49  50  51  52  53  54  55  56