Cami içinde sürekli düzenlenen vaaz ve
sohbetlerde ise, hocaların bazen dünya gerçeklerini görmezlikten gelerek
cemaata umut vermek adına pembe tablolar çizmekte olduklarını söyleyelim.
Bunlardan birisini dinledikten sonra namaz çıkışında hocaya çizdiği resmin
halihazırı bırakın yakın gelecekte bile görünmediğini bunun aşırı optimist
bir yaklaşımdan öteye geçmediğini söylediğimde, müslümana yakışanın iyimser
olmak olduğunu, pesimist olmak olmadığı cevabını verdi.
Sonra kendi kendime, "hocası da cemaatı da umutlarını sadece Allah'a
bağlamışlar bu nedenle kendi kendilerini bilerek kandırmaya daha doğrusu
rahatlatmaya çalışıyorlar" dedim.
Vaazlarda inanç konularına girildiğinde Şia'yı dolayısıyla İranlıları
dışlayan bir tutumu fark ediyorsunuz. Hocalar çok nazik ifadelerle Şia'yı
ismen zikrederek onların yanlış gördükleri yönlerine değiniyorlar, inşallah
doğru yolu bir gün bulurlar diyorlar.
Kanaatimce, tüm Müslümanların desteğine muhtaç olan Filistinlilerin bu tip
teferruat konularına girmeleri son derece yanlış. Bunun yerine herkesi
kucaklayan bir tavır takınılması daha güzel görünüyor.
.
|