|
| Biz yine de söze
geldik Hız giyindim pençeğimi Gitmek için... Donakaldım, Öz içimden ben asıldım, Göya benim muhabbetim Asılıymış pençeğimden. Onu giysem, Muhabbeti soyunurum yüreğimden Ne kolaymış... Donakaldım Ben kapının eşiğinde Yok durumuşum yüreğimin yarasında Yok durumuşum Ben nefretle muhabbetin arasında Nice defa ben gitmişim Gitmemişim sürünmüşüm O sürünen ayaklarla Yine yine ben dönmüşüm Çetin çetin!.. Meğer meğer bu gidişler Devamıymış muhabbetin... Deli gönlüm bir kav gibi Beni attı, beni tuttu, İtediği yere sürdü Bu gidişler nefretimdi Yürümüyor sürünürdü Gelişimse muhabbetim Onda kudret cesaret var Metanet var... Ben kendimden gen düşmüşüm Şimdi ben öz talihimi İki talih arasında Bölüşmüşüm. Gece-gündüz Seher- akşam Ben hissimle düşüncemin Arasında dört dönmüşüm. Şimdi benden kaçar dertte Kaçar gamda Ben HİSSİMLE seni bulur Yitiririm DÜŞÜNCEMDE |
|
BİZ YİNE DE SÖZE GELDİK